لیلیا عبدالمالکیلیلیا عبدالمالکی، تا این لحظه: 11 سال و 9 ماه و 12 روز سن داره

پرنده کوچک خوشبختی

بدون موضوع

1392/11/15 21:05
نویسنده : مامان ليليا
463 بازدید
اشتراک گذاری
فكر كنم اخرين باري كه برات نوشتم چهار ماهه پيش بود . حالا ديگه كم كم بيست ماهگيت داره به اخر ميرسه و به دو سالگي ت نزديكتر ميشيم اين قافله عمر عجب ميگذرد . تقريبا يك ماه ميشه كه ديگه مي مي نميخوري يعني از روز دهم دي ماه دلم ميخواست يه كوچولو بيشتر بخوري اما وزنت خيلي پايينه و مي مي خوردنت بيشتر شده بود و غذا كمتر ميخوردي اين شد كه كم كم از سينه گرفتمت . شب اول واقعا سخت بود هر دو مون با هم گريه ميكرديم حتي وسطاي شب وقتي بي تابي تو ميديدم منصرف ميشدم و دلم ميخواست دوباره بهت شير بدم اما چاره اي نبود بالاخره اين اولين شب چه الان چه هرقت ديگه اي بايد ميگذشت و صبح ميشد صبح شد و اولين شب بدون شير خوابيدي كم كم عادت كردي و الان هر وقت يه جورايي ناراحتي يا بابايي دوات ميكنه ميدويي مياي پيش من و مي مي تو بوس ميكني و ميري دلم تنگ شده واسه شير دادن بهت چقدر هر دو تامون اروم ميشديم اون موقع چقدر زود گذشتتتتت
پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی

نظرات (2)

مریم مامان رادین و رهام
21 بهمن 92 17:46
آخ خدا خیرت بده مادر، تو رو خدا زود زود بیا بنویس خووووووو ميبينم كه منتظر بودي حسابي خانوم وبلاگ نويس برتر
منير
26 بهمن 92 13:28
قربون شما مادر و دختر برم من الان كه سركارم و سينه هاي پراز شير و پسرم پيشم نيست وقتي ميگيرمش بغلم واقعا آرام مي شم و اونم تند تندي شير مي خوره حس تو كامل درك مي كنم عزيزم ... منم عاشق اون ارامشي بودم مه هر دو تامون موقع شير خوردن داشتيم حيف كه تموم شد ن اون لحظه ها