نخستین بابا گفتن لیلیا...

سلام لیلیای عزیز .الان که دارم این مطالبو مینویسم توی کری یری ومامانی هم بهت حریره بادوم میده وتو هم داری آواز میخونی .امروز جمعه دهم آذر ماهه .بعداز ظهر یک ساعت خوابیدی و ما ناهار خوردیم و ساعت 4.30 همه با هم رفتیم بیرون خیابون صنایی .اونجا لباس نی نی میفروشن  .همه مغازه هارو گشتیم شما بغل بابا بودی هر کس شما رو میبینه چند دقیقه وامیسته ونگات میکنه وکلی ذوق میکنن .... به خاطر چهره خیلی زیبایی که داری ومثل فرشته ها میمونه ولباسای خیلی شیک وآنجنانی که مامانی برات میخره چشم همه رو برق میندازه  .خلاصه بگم برات نفسم .. خییییییلللییی جیگر شدی .. مامانی براتون چند تا لباس خوشگل خرید وبرگشتیم به سمت خونه .توی ماشین توو بغل مامانی بودی ومامانی هم داشت غذایی رو که از قبل آماده کرده بود به شما میداد.بعد از خوردن غذای کمکی خیلی سرحال شدی وشروع کردی به آواز خوندن ... با مامانی بازی میکردی و خیلی خوشحال بودی چند لحظه ساکت شدی و به من نگاه کردی وبعد ازچند لحظه با یک صدای معصومانه و با حات تعجب  گفتی""بابا""..من و مامانی باورمون نمیشد من که داشتم رانندگی میکردم  انگار بال در آورده بودم نمیدونی چقدر ذوق کردم آخه الان وقت گفتن این کلمه نبود .بعد از هفت ماهگی باید منتظر شنیدن این شیرین زبونی ها باشیم. جونم برات بگه ، یکی از شیرین ترین روزهای عمرم بود . ممنون از اینکه زندگی ما رو اینقدر شیرین کردی. عاجقتم       دوست دارم     ...         بییییز        بییییززززززززز   بییییییییییییییییییییییزززززززززززززز

                                                    بابایی